Úr Landnámu: Bárður son Heyjangurs-Bjarnar kom skipi sínu í Skjálfandafljótsós og nam Bárðardal allan upp frá Kálfborgará og Eyjardalsá og bjó að Lundarbrekku um hríð. Þá markaði hann að veðrum, að landviðri voru betri en hafviðri, og ætlaði af því betri lönd fyrir sunnan heiði. Hann sendi sonu sína suður um gói; þá fundu þeir góibeytla og annan gróður. En annað vor eftir þá gerði Bárður kjálka hverju kykvendi, því er gengt var, og lét hvað draga sitt fóður og fjárhlut; hann fór Vonarskarð, þar er síðan heitir Bárðargata. Hann nam síðan Fljótshverfi og bjó að Gnúpum; þá var hann kallaður Gnúpa-Bárður.

Laugardaginn 21. mars voru Eftirbátar keyrðir sem leið liggur úr Reykjavík fram i Bárðardal. Eftirbátar hafa fengu fínt veður og gott færi. Fyrsti dagurinn var snjóléttur og ferðast var með miklum þræðingum upp í Réttartorfu og þangað var komið um kl. 20:30. Þar var gist í skála. Trakkið á GPS sagði 15 km en voru trúlega nær 20 km þegar upp var staðið. Annar dagurinn var með blíðu veðri og góðu færi, gengnir ca 27 km og hluti á skinnum. Tjaldað var við opinn læk í frosti, logni og flottu veðri

Á þriðja degi var síðan gengið áfram í góðu færi og veðri h.u.b. 24 km í Gæsavötn. Miðað við ferðaáætlun sem var 2 dagleiðir í Gæsavötn, hafði unnist inn einn dagur og þarf af leiðandi tekinn einn dagur í hvíld í Gæsavatnaskála. Þar var borið á skíði, skerpt á köntum og hugað að blöðrum á fótum. Í, dag 25. mars, er fimmti dagur ferðarinn og munu þau halda áfram Bárðargötu þar til tjaldað verður í kvöld á góðum stað sennilega í Vonarskarði.
Meiri fréttir verða af Bárðargötu næstu daga. Gert er ráð fyrir að leiðangurinn endi við Vatnsfell eftir 4-5 daga, þannig að ekki er öll Bárðargata farin. En alls er reiknað með að gangan verði um 200 km.

—————-
Texti m. mynd: Tveir eftirbátar púla Bárðargötu
Höfundur: Anna María Lind Geirsdóttir

Nokkrir nýliðar smelltu sér í helgarferð í Reykjadal helgina 14-15. mars til að æfa aðeins það sem við höfum lært í vetur. Upphaflega var ætlunin að ganga úr Sleggjubeinsskarði yfir í Reykjadal en þar sem Hellisheiðin var ófær varð lendingin plan C, rölt frá Hveragerði upp í Reykjadal. Þegar komið var í skálann var farið í bað í Klambragili en áhöld eru um hvort hópurinn hafi lyktað verr fyrir eða eftir baðið.

Eftir það tók við einhver sú ævintýralegasta grillmennska sem undirrituð hefur tekið þátt í enda 15-20 m/sek og snjókoma. En eftir að hafa dröslað kolum og kjöti uppeftir var ekki annað í stöðunni en að láta slag standa og var byggður myndarlegur skjólveggur í hálfhring umhverfis kolagröfina. Eldunin heppnaðist frábærlega og hópurinn gæddi sér á dýrindis lambakjöti, kartöflum og salati að ógleymdri skyrtertunni í desert.

Á sunnudeginum var bongó blíða á milli élja og voru skoðaðir nokkrir hverir á leið til byggða og strætó tekinn í bæinn eftir sund í Laugaskarði og burger á Kaffi Kidda Rót.

—————-
Texti m. mynd: Grillið góða.
Höfundur: Rún Knútsdóttir

Um helgina fór fram ísklifurfestival Ísalp. Farið var á Bíldudal á Vestfjörðum og klifraðir mörg hundruð metrar af ís. Það var ágætist veður fyrri part helgar og var það nýtt til fulls. Við viljum þakka sveitinni fyrir að lána okkur R4 (Skutluna). Með í för voru Danni, Siggi, Robbi, Villa, Manú, Hanna og ég. Þetta var mikil stemmning og bíðum við öll spennt eftir næsta festivali.

Ási

—————-
Texti m. mynd: Sigurður Tómas gerir sig tilbúinn til klifurs
Höfundur: Ásbjörn Hagalín Pétursson

Kæru félagar,

til hamingju með snjóinn – nýtið hann sem bezt, ALLIR ÚT!

—————-
Höfundur: Jóhanna Katrín Þórhallsdóttir

Eins og kemur fram í frétt hér að neðan þá tóku tveir undanfarar í HSSR sig til og klifruðu ísklifurleiðina Þráina í Þjórsárdal síðastliðinn þriðjudag. Þráin er í sama gili og Háifoss í Þjórsárdal.

Þráin var fyrst klifruð árið 1997 af þeim Páli Sveinssyni, Þorvaldi V. Þórssyni og Hallgrími Magnússyni og var það þeirra þriðja tilraun við leiðina. Þráin er í hópi erfiðustu ísklifurleiða á Íslandi og fær gráðuna WI5+, "og þykir mönnum nú fimmta gráðan vera orðin ansi teygjanleg" er ritað í ársrit Íslenska alpaklúbbsins 1997. Leiðin hefur jafnframt vakið heimsathygli og lenti á forsíðu klifurblaðsins Rock and Ice fyrir nokkrum árum.

Í þetta skipti var bætt um betur og voru allar leiðirnar í gilinu klifraðar sama daginn. Fyrst Botnýja WI3, 150 á hlaupandi tryggingum, næst var Þráin klifruð WI5+, 100m, og endað á Granna WI4, 150m. Að auki voru leiðirnar klifraðar fetlalaust. Samtals voru þetta um 400m af ís upp í loftið og mætti telja það ágætis dagsverk. Erfitt aðgengi er að þessum leiðum á veturna vegna snjóþyngsla og þökkum við HSSR fyrir afnot af frábæru tæki til þess að komast uppeftir.

Róbert Halldórsson og Sigurður Tómas Þórisson

—————-
Höfundur: Róbert Halldórsson

Róbert Halldórsson og Sigurður Tómas Þórisson viðruðu klifurdótið sitt í gljúfrinu við Háafoss í gær. Hér fylgja nokkur innskot þeirra félaga um leiðangurinn:

Sigurður Tómas Þórisson skrifar :: ísklifur Nokkrar tölfræðilega staðreyndir um túrinn.

09:00, lagt af stað í Botnýju (WI3). 150m simul-klifur með 12 skrúfum. 9:40 STÞ upp, 9:55 RH upp.

11:05, lagt af stað í Þrána (WI5+). 60m fyrri spönn, RH kominn upp 11:47, STÞ kominn í stansinn 12:15. 10 mín tepása ca.
13:15, STÞ uppi á brún eftir 35m foss og 10-15m snjóbrekku.
13:47, RH upp.

15:00, lagt af stað í Granna (WI4, efri parturinn slefaði í WI5 í þessum aðstæðum). Léttur stans eftir 50m, sólóað 20m slabb og léttur stans fyrir lokakaflann. 16:00 STÞ uppi. 16:25 RH uppi.

Svo var skemmtilegur ballet á ísbunkum 2-3m frá fossbrún Granna til að komast yfir ána… Frekar óhuggulegt.

Samtals ca. 150+100+120m eða um 370m af ís þennan dag á 7 1/2 tíma, ansi miserfiður reyndar.

Og klippur úr lýsingum Róberts: Þetta var ekkert rosalega flókið. Ég steig útúr síðasta prófinu kl.16:30, upp í blöðrujeppa, greip rakkinn, eitthvað að éta og svo var brunað af stað. Förinni var heitið Þjórsárdal við Háafoss.

Við vildum nú ekkert vera að spreða tíma svo við bundum okkur í sitt hvorn endann og fórum þetta á hlaupandi tryggingum þessa 150m sem leiðin var.

Skyndilega var allt orðið fullt af risasvepppum með yfirhangi á milli þeirra.

ÍÍÍÍÍSSSS ! Heyrist öskrað. Það fyrsta sem fór í gegnum hugann á mér var að fela mig undir hjálminum mínum. Ég sagði við sjálfan mig "ég er punktmassi, ég er punktmassi" og hoppaði svo inn í lítinn helli.

Já þú verður að lesa þetta allt en það getur þú gert hér: http://isalp.is/forum.php?op=p&t=1766

Og myndir sérðu hér: http://picasaweb.google.com/der.steen/Iceclimbing2#

Fleiri myndir frá STÞ: http://picasaweb.google.com/hraundrangi/RInJRsRdal#

Hraustir strákar sem að sjálfsögðu koma frá Hjálparsveit skáta í Reykjavík

—————-
Texti m. mynd: Finnurðu mann á myndinni? Mynd Marianne
Höfundur: Hlynur Skagfjörð Pálsson

Sleðahópurinn brá sér í Jökulheima og Veiðivötn um helgina, til að prufa nýju sleðana. Og eru allir ánægðir með þá, og mikill hugur í ungu mönnunum í flokknum.

Og verðum að segja að þetta var mjög fínn túr, við fórum á 4 sleðum, og svo voru fjórhjólin og Reykur 2 með í för líka.

Eitthvað fannst strákunum þó, spennandi að athuga hvað skórnir þeirra væru vatnsheldir, svo að einn sleði og eitt fjórhjól var aðeins, sett í bað í ánni á leið í Veiðivötn. En menn verða líka að vita hvað græjurnar þola. Eða hvað?

Eiríkur ungi (Lárusson) var útnefndur kokkur hópsins eftir að hafa eldað handa okkur dýrindis lambalæri með bökuðum kartöflum og sósu, sem síðbúinn kvöldverð í Jökulheimum. (kl.02 um nóttina).

Snjóalög eru með besta móti viðað við árstíma, en meiri snjór er þó kærkominn.

Á bakaleiðinni fór svo Reykur 2 í smá björgunarleiðangur til að hjálpa 3 jeppum sem voru í vandræðum, á leiðinni úr Veiðivötnum og leystu drengirnir það með sæmd.

—————-
Texti m. mynd: Nýju sleðarnir í Veiðivötnum.
Höfundur: Gunnar Valdimarsson

Það voru hvorki meira né minna en 33 ferðalangar sem héldu af stað upp í Kerlingarfjöll á vegum HSSR síðastliðinn föstudag. Ferðin sóttist vel enda voru allir vegir snjólausir og engir aukvisar undir stýri: Dagbjartur, Frímann, Daníel Guðmundsson og Halldór Ingi. Þökkum þeim fyrir góðan akstur. Rafstöðin í Kerlingarfjöllum var biluð en nokkrir vaskir félagar voru snöggir að kippa því í liðinn en að öðrum ólöstuðum fóru Dagbjartur, Halldór Ingi og Sören þar fremstir í flokki. Vel gert! Það má skjóta því inn að við fengum gistinguna endurgjaldslaust og við þökkum Fannborgarmönnum fyrir það. Á laugardaginn sýndi hópurinn hvers hann var megnugur þegar við gengum á Mæni (1357m) í hrímþoku og slæmu skyggni. Við héldum síðan niður í Hveradali þar sem hádegisverður var snæddur. Eftir stutta skoðunarferð um Hveradali gengum við niður í skála eftir Ásgarðsánni austanverðri. Um kvöldið töfruðu Laurent og Julien fram ljúfengt lambalæri eldað að frönskum hætti. Á sunnudaginn héldum við aftur til byggða en á leiðinni börðum við augum fossinn Ábóta sem er efsti foss í Hvítá en það er um það bil klukkustundar gangur að honum frá Hvítárbrúnni. Þakka fyrir góða ferð

—————-
Texti m. mynd: Föngulegur hópur á Mæni
Höfundur: Eyþór Örn Jónsson

Helgina 10-12. október verður farið upp í Kerlingarfjöll. Allir sem vettlingi geta valdið, ungir sem aldnir, eru hvattir til að láta sjá sig. Þátttakendur skulu vera mættir á M6 klukkan 18:00 en brottför verður klukkan 18:45. Við gerum ráð fyrir því að vera komin heim undir kvöldmat á sunnudaginn. Skráning fer fram á póstfanginu eythororn@gmail.com en ef þátttakendur hafa aðgang að korki sveitarinnar er skemmtilegt ef þeir gera vart við sig þar. Skráningarfrestur rennur út miðvikudaginn 8. október. Fyrstir koma fyrstir fá.

Við gerum ráð fyrir því að gista báðar næturnar í Ásgarði þar sem skálar fyrrum Skíðaskólans í Kerlingarfjöllum eru. Húsin eru upphituð með gasi. Dagskráin ræðst að sjálfsögðu að einhverju leyti af veðri og færð en á laugardaginn stefnum við að því að ganga á einhverja af hæðstu tindunum Kerlingarfjalla: Loðmund, Snækoll eða Fannborg. Við höfum ýmsa skemmtilega kosti til vara. Á sunnudaginn verður farið í styttri göngu, til dæmis kemur til greina að ganga á Bláfell á Kili.

Ef veðurútlit er ekki gott eða færðin upp í Kerlingarfjöll verður farin að spillast verða varaáætlanir dregnar fram.

—————-
Texti m. mynd: Í Kellfjellskum líparitskriðum. Mynd Einar Ragnar
Höfundur: Hlynur Skagfjörð Pálsson

Um helgina fóru 10 fræknir HSSR-liðar í býsna góða hjólaferð. Aðfaranótt laugardags gistum við í Kerlingarfjöllum. Staðarhaldarar voru svo rausnarlegir að veita okkur húsaskjól endurgjaldslaus. Á laugardaginn hjóluðum við í ágætu veðri norðurfyrir Kerlingarfjöll inn að Kísubotnum. Lítið var í ánni að þessu sinni en sandurinn í brekkunum upp af Kísubotnum var illviðráðanlegur. Áfram héldum við til vesturs sunnan við Kerlingarfjöllum en þegar við vorum komin til móts við Klakk kom smá súld sem gekk þó fljótlega yfir. Næturgisting var í Leppinstungum en áður en þangað kom börðum við augum Kerlingarfoss. Niður af honum eru há en þröng gljúfur sem er vel þess virði að skoða. Á sunnudag hjóluðum við niður með Hvítá að austanverðu allt að Gullfossi. Á þessari leið fórum við yfir svo margar ár og læki að allir voru löngu hættir að nenna að fara úr skónum! Þakka öllum samferðamönnum fyrir góða ferð, sérstaklega okkar ágæta bílstjóra Birki sem kom okkur örugglega á milli staða.

—————-
Texti m. mynd: Stefán Páll lætur Kísu ekki stoppa sig
Höfundur: Eyþór Örn Jónsson